bericht 3
Door: Marianne en Wim
Blijf op de hoogte en volg Marianne en Wim
04 December 2010 | India, New Delhi
Hoi daar zijn we weer. We zouden inmiddels een boek kunnen schrijven, maar ben maar niet bang we houden het bij de hoogtepunten en dan nog...
Laatste bericht was over een woeste dans, hmm op z'n Indiaas dan, zeer traag, maar de volgende dag een echte woeste vechtdans gezien. Was wel goed. In ons reisgezelschap zit een Amerikaanse Blues gitarist. We hebben daar al een zeer vermakelijke avond mee beleefd. Het breekt ook een beetje het ijs in een gezelschap zoals dit. Onze reisgids, Sadji was zeer van de partij. Een leuke vent trouwens, veel lachen en zeer energiek! De dag erna zijn we met een lokale bus verder gegaan. Ook weer de "experience" waar onze reisleider het steeds over heeft, India is an experience zegt hij! Een enorme diversiteit aan mensen, beesten, vervoersmiddelen enz. Dat was trouwens naar Mandurai, voor de kenners onder jullie. Later op de dag naar het Mahatma Ghandi museum gegaan. Dat moet je toch gezien hebben, hij heeft zo de vorming van het huidige India gemaakt! Het was een museum waar veel foto's waren, maar ook het brilletje en het kleed wat hij droeg toen hij vermoord werd. Verder een wat rommelig museum, maar ja dat hoort hier zo. We hadden een drukke dag want we zijn ook nog naar een gigantisch tempelcomplex geweest, met werkelijk duizenden en duizenden gelovige Hindi. Volgende dag met de lokale trein naar Pondicherry, 5 uur in de trein doorbrenegn met allemaal hangende, etende en slapende mensen. Elke minuut komt er wel een verkoper langs, met van alles te eten en te drinken. De trein toetert aan een stuk door, waarvan je de zin eigenlijk ontgaat. Tenzij je de reden hoort. Mensen gebruiken de rails als weg, omdat dat doorgaans de kortste weg is. Maar ook olifanten lopen graag op de lijn. Met het getoeter zijn ze in elk geval gewaarschuwd, al hielp dat laatst kennelijk niet, toen zijn er 6 doodgereden. Pondichery was vrioeger een Franse kolonie, pas in 1954 heeft Frankrijk dit teruggegeven aan India (7 jaar nadat de engelsen zijn vertrokken (1947)! Maar duidelijk Frans, we konden het toch (ondanks het lekker Indiaas eten) niet nalaten een croisant te eten en een " echte" kop koffie!
Ik (Mar) ben trouwens nog gezegend door een olifant! Was grappig! Zie fotos. Ook auto's worden met veel ritueel gedoe gezegend! In deze plaats zijn trouwens ook doden tijdens de Tsunami van 2004 gevallen, een heel groot deel van het strand is weggeslagen. Voor de rest is alles weer hersteld.
Nog zoiets wat we gezien hebben! Auroville, een plaats waar heel idealistisch mensen samen wonen, 124 landen (zo'n 70 Nederlanders) zijn vertegenwoordigd. Alles draait om het bewustzijn, het samenleven in vrede. Minder " streng" dan de Bagwan secte, maar als je " intreedt" ben je wel al je bezittingen kwijt, definitief, ook als je weg wil.
Om ons een beetje bezig te houden in de bus werden we nog getracteerd op een Bollywood film. Da's lachen! Mierzoet, en daarnaast ook stoer vechtscene's, de hulk is er een mietje bij!!
Nu zitten we im Mamalapuram, waar we schitterende tempels hebben gezien. En onze eerste echte grote stotbui! Verder is het hier wel war, maar helaas de zon blijft achter de dikke wolgken hangen! Vannacht met de nachttrein naar Mysore. Hopelijk hebben we jullie niet verveeld met ons verhaal! Tot een volgende keer.
Laatste bericht was over een woeste dans, hmm op z'n Indiaas dan, zeer traag, maar de volgende dag een echte woeste vechtdans gezien. Was wel goed. In ons reisgezelschap zit een Amerikaanse Blues gitarist. We hebben daar al een zeer vermakelijke avond mee beleefd. Het breekt ook een beetje het ijs in een gezelschap zoals dit. Onze reisgids, Sadji was zeer van de partij. Een leuke vent trouwens, veel lachen en zeer energiek! De dag erna zijn we met een lokale bus verder gegaan. Ook weer de "experience" waar onze reisleider het steeds over heeft, India is an experience zegt hij! Een enorme diversiteit aan mensen, beesten, vervoersmiddelen enz. Dat was trouwens naar Mandurai, voor de kenners onder jullie. Later op de dag naar het Mahatma Ghandi museum gegaan. Dat moet je toch gezien hebben, hij heeft zo de vorming van het huidige India gemaakt! Het was een museum waar veel foto's waren, maar ook het brilletje en het kleed wat hij droeg toen hij vermoord werd. Verder een wat rommelig museum, maar ja dat hoort hier zo. We hadden een drukke dag want we zijn ook nog naar een gigantisch tempelcomplex geweest, met werkelijk duizenden en duizenden gelovige Hindi. Volgende dag met de lokale trein naar Pondicherry, 5 uur in de trein doorbrenegn met allemaal hangende, etende en slapende mensen. Elke minuut komt er wel een verkoper langs, met van alles te eten en te drinken. De trein toetert aan een stuk door, waarvan je de zin eigenlijk ontgaat. Tenzij je de reden hoort. Mensen gebruiken de rails als weg, omdat dat doorgaans de kortste weg is. Maar ook olifanten lopen graag op de lijn. Met het getoeter zijn ze in elk geval gewaarschuwd, al hielp dat laatst kennelijk niet, toen zijn er 6 doodgereden. Pondichery was vrioeger een Franse kolonie, pas in 1954 heeft Frankrijk dit teruggegeven aan India (7 jaar nadat de engelsen zijn vertrokken (1947)! Maar duidelijk Frans, we konden het toch (ondanks het lekker Indiaas eten) niet nalaten een croisant te eten en een " echte" kop koffie!
Ik (Mar) ben trouwens nog gezegend door een olifant! Was grappig! Zie fotos. Ook auto's worden met veel ritueel gedoe gezegend! In deze plaats zijn trouwens ook doden tijdens de Tsunami van 2004 gevallen, een heel groot deel van het strand is weggeslagen. Voor de rest is alles weer hersteld.
Nog zoiets wat we gezien hebben! Auroville, een plaats waar heel idealistisch mensen samen wonen, 124 landen (zo'n 70 Nederlanders) zijn vertegenwoordigd. Alles draait om het bewustzijn, het samenleven in vrede. Minder " streng" dan de Bagwan secte, maar als je " intreedt" ben je wel al je bezittingen kwijt, definitief, ook als je weg wil.
Om ons een beetje bezig te houden in de bus werden we nog getracteerd op een Bollywood film. Da's lachen! Mierzoet, en daarnaast ook stoer vechtscene's, de hulk is er een mietje bij!!
Nu zitten we im Mamalapuram, waar we schitterende tempels hebben gezien. En onze eerste echte grote stotbui! Verder is het hier wel war, maar helaas de zon blijft achter de dikke wolgken hangen! Vannacht met de nachttrein naar Mysore. Hopelijk hebben we jullie niet verveeld met ons verhaal! Tot een volgende keer.
-
04 December 2010 - 08:37
Hans En Brenda:
Hallo Marianne en Wim,
Wat ontzettend leuk om jullie enthousiaste verhalen te lezen. We krijgen er meteen een beeld bij...
Zoveel Hindi bijelkaar lijkt me wel erg indrukwekkend. Geniet er nog maar lekker van. Hier gaat het vandaag ijzelen en de hele wereld is wit (ook mooi). -
04 December 2010 - 11:12
Liesbeth:
Hoi, vanuit een koud en winderig Nijmegen. Het is dus wionter en ook hier blijft de zon nog achter de wolken.. Wat een prachttrip. Jullie zijn toch meer dan rijp voor een reisprogramma. Mocht Floortje Dessing er mee ophouden..Ideal dat jullie ' alles' meteen noteren. Zoveel indrukken. Lijkt me inderdaad een boeiend reisgezelschap. Ga nu julle foto's bekijken en eindelijk maar eens goed de kaart van India er op naslaan. Enne...geweldig hoor zo'n lang verhaal, absoluut niet vervelend.
Wordt vervolgd.
Zatermiddaggroetjes van Liesbeth. -
04 December 2010 - 12:37
Ingrid Kalthoff:
Hoi Mar en Wim,
Nee, jullie vervelen geen seconde met die schitterende verhalen. Eerder knaagt er steeds een oprecht gevoel van jaloezie naar wat jullie meemaken. En dan die 30 graden, weliswaar met dikke wolkenpartijen, maar dan toch............... Hier komen op dit moment dikke sneeuwvlokken naar beneden, al de hele week is het winter. Ik ben blij dat ik er vandaag niet uit hoef. Morgen Sinterklaas met de kleinkindjes en dan nog drie weken voor onze vakantie begint. Jammer dat we de foto's niet kunnen openen. Maar vooral: keep on writing! We genieten van jullie verhalen!
Liefs, Ing@kie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
