Bericht 4
Door: Marianne en Wim
Blijf op de hoogte en volg Marianne en Wim
20 December 2011 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Zet je schrap het wordt een lang verhaal!
Het bezoek aan de Township was indrukwekkend en bijzonder. We waren maar met z.n tweetjes, ideaal! Honderden huisjes bijna bovenop elkaar. Geen enkele privacy. De mannen werken in de mijnen, de vrouwen verkopen "kunst". De oma's zorgen voor de kleinkinderen, opa's hebben we niet gezien. We bezochten het lokale marktje, waar allemaal griezelige dingen te eten lagen, gedroogde vissen in allerlei vormen en geur. We gingen op bezoek bij een goedlachse oma (een echte Big Mamma), traditioneel gekleed, grote bloemenjurk, met een grote schort erover en een soort tulband op het hoofd. Ze sprak de kliktaal, die niet na te doen is. Onze gids vertaalde. We zagen zijn huisje, wat hij deelde met een neef en diens vriendin. Ter grote van een ruime caravan. Wc en douche buiten, deelden ze met een groepje buren. Geen enkele privacy. Ons volgende bezoekadres was aan een Herera vrouw, speciaal voor ons in prachtig traditioneel gewaad. Zij runde een weeshuis, met 12 kinderen tussen 2 en 22 jaar. Tussen de bezoeken konden we - omzwermd door groepen kinderen - her en der handen schudden. En vanuit het busje zwaaiden we naar iedereen als waren we de koning en koningin. Ter afsluiting kregen we een traditionele Afrikaanse maaltijd. Soort witte pap smakeloos,waarmee je het eten met de vingers naar binnen schuift, witte bonenpap, spinazie van een gedroogde koek, oliebollen, en kip. Dat laatste vond ik nog wel te eten, de rest niet. Wim at het meeste met smaak, alleen de gekookte rupsen (!) heeft hij afgeslagen, ik ook trouwens!
Het waren een paar lekker relaxte dagen. Leuk overzichtelijk plaatsje, waar de kerstkoorts is toegeslagen in elk restaurant en in supermarkten loopt iedereen met rode puntmutsen met een wit bolletje erop. Overal in de winkels van die de kersttingeltangetjes.
De Sossusvlei was ons volgende reisdoel. We moesten om 4 uur op omdat we de zonsopkomst zouden gaan meemaken. Het was ijskoud, je zit namelijk midden in de woestijn, dus bloedjeheet 40-45C overdag en zodra de zon ondergaat wordt het heel snel koud. Met vele lagen kleren brengen we dan ook de nacht door in ons tentje. En dan nog. We moesten een eindje rijden vanaf het kamp naar Dune 45, waar je op mag lopen en zitten wachten tot het zo ver is. Eerst de zandberg opklauteren, een flinke inspanning want bij elke stap die je zet zak je weer een halve terug. Maar als je er dan bent en je op het bergrandje gaat zitten wachten is het wel een bijzondere ervaring. Je hoopt dan altijd dat iedereen stil Is of fluistert, maar helaas zaten er weer van die luidruchtige Amerikanen links en rechts van ons. Maar goed, het zien van de opkomende zon en de omgeving maakte veel goed. En de zonsopkomst is nog niet eens het mooiste wat je hier kan zien. We zijn uiteraard nog meer van dat fraais gaan bekijken. Stukje met de 4 wheel rijden en dan nog een paar duinen beklimmen. Het van de duin naar beneden gaan doe je met een soort vliegtechniek, die door met name onze dikke reisleider sierlijk gedemonstreerd werd. Was wel lachen. En tussen die hoge prachtige, rode duinen dan ineens een enorme, totaal opgedroogde vlakte (de Vlei), waar ooit een rivier op uitkwam. Het ziet eruit als een witte vloer in mooie tegeltjespatroon, daarop nog een aantal dode bomen waarvan je alleen nog maar de grillige takken ziet. Prachtig was het, wonderbaarlijk mooi.
Verder. Na een lange lange reisdag op weg naar de Fish Rriver Canyon. Onderweg stopten we bij een national park met de kokerbomen. Eigenlijk geen bomen, maar een Aloë soort. Wonderlijke vormen, erg apart. Door naar de Fish rivier Canyon, deze is de op een na grootste Canyon ter wereld. Adembenemende mooi, een kloof van wel 600 meter diep en heel breed. Ver in de diepte loopt de bijna opgedroogde Fish River. We hebben er omheen gewandeld, zwaar, het was er bloedje bloedje heet, 45C . Je kunt hier ook in de kloof een 5 daagse trektocht maken. Dat mag alleen in de maanden juni juli omdat het anders veel te heet is. Nu is het daar wel 60/70C, dan gaan de hersenen koken. We keken nog tot zonsopgang, prachtig. Er kwam nog een groep internationale school aanzetten, die levensgevaarlijke toeren uithaalden op de rand van het klif, benen bungelend over de rand. Onze chaufeur was helemaal over z'n toeren toen hij het zag, het is wel eens mis gegaan. Je moet er niet aan denken, honderden meters naar beneden, dat overleef je echt niet.
Zo langzamerhand komt er een eind aan de reis, we zijn eind van de ochtend in Kaapstad aangekomen. Afscheid genomen van de reisgenoten en de crew. We hebben hier 2 nachten een kamer in een chique hotel (aan de Heerengracht gelegen!). Over cultuurshock gesproken, na al die barre campeeromstandigheden! Zsm naar de Tafelberg gegaan, want hij lag helemaal vrij, zonder wolken dus, en dat gebeurt niet vaak. Gelukkig een niet al te lange rij naar boven. Terug wel 3/4 uur in de rij voor de gondel naar beneden, want ineens kwamen veel wolken opzetten en ging het zwaar waaien, dan wil iedereen weer terug want dan wordt het koud. Het is wel prachtig, zeer de moeite waard. Na nog een wandeling door de stad een paar mooie gebouwen bekeken, lekker gegeten bij mamma Africa (beroemd in Kaapstad) en nu de rotzooi uitzoeken!
Waarschijnlijk was dit ons laatste bericht uit dit mooie Afrika. We gaan overmorgen nog 4 dagen naar Johannesburg, logeren bij Jacq en Geer. Gezellig! Tweede kerstdag zijn we weer terug in Nederland. Dank voor al jullie gezellige reacties. Dat vonden we super leuk. Bye bye en tot binnenkort.
Het bezoek aan de Township was indrukwekkend en bijzonder. We waren maar met z.n tweetjes, ideaal! Honderden huisjes bijna bovenop elkaar. Geen enkele privacy. De mannen werken in de mijnen, de vrouwen verkopen "kunst". De oma's zorgen voor de kleinkinderen, opa's hebben we niet gezien. We bezochten het lokale marktje, waar allemaal griezelige dingen te eten lagen, gedroogde vissen in allerlei vormen en geur. We gingen op bezoek bij een goedlachse oma (een echte Big Mamma), traditioneel gekleed, grote bloemenjurk, met een grote schort erover en een soort tulband op het hoofd. Ze sprak de kliktaal, die niet na te doen is. Onze gids vertaalde. We zagen zijn huisje, wat hij deelde met een neef en diens vriendin. Ter grote van een ruime caravan. Wc en douche buiten, deelden ze met een groepje buren. Geen enkele privacy. Ons volgende bezoekadres was aan een Herera vrouw, speciaal voor ons in prachtig traditioneel gewaad. Zij runde een weeshuis, met 12 kinderen tussen 2 en 22 jaar. Tussen de bezoeken konden we - omzwermd door groepen kinderen - her en der handen schudden. En vanuit het busje zwaaiden we naar iedereen als waren we de koning en koningin. Ter afsluiting kregen we een traditionele Afrikaanse maaltijd. Soort witte pap smakeloos,waarmee je het eten met de vingers naar binnen schuift, witte bonenpap, spinazie van een gedroogde koek, oliebollen, en kip. Dat laatste vond ik nog wel te eten, de rest niet. Wim at het meeste met smaak, alleen de gekookte rupsen (!) heeft hij afgeslagen, ik ook trouwens!
Het waren een paar lekker relaxte dagen. Leuk overzichtelijk plaatsje, waar de kerstkoorts is toegeslagen in elk restaurant en in supermarkten loopt iedereen met rode puntmutsen met een wit bolletje erop. Overal in de winkels van die de kersttingeltangetjes.
De Sossusvlei was ons volgende reisdoel. We moesten om 4 uur op omdat we de zonsopkomst zouden gaan meemaken. Het was ijskoud, je zit namelijk midden in de woestijn, dus bloedjeheet 40-45C overdag en zodra de zon ondergaat wordt het heel snel koud. Met vele lagen kleren brengen we dan ook de nacht door in ons tentje. En dan nog. We moesten een eindje rijden vanaf het kamp naar Dune 45, waar je op mag lopen en zitten wachten tot het zo ver is. Eerst de zandberg opklauteren, een flinke inspanning want bij elke stap die je zet zak je weer een halve terug. Maar als je er dan bent en je op het bergrandje gaat zitten wachten is het wel een bijzondere ervaring. Je hoopt dan altijd dat iedereen stil Is of fluistert, maar helaas zaten er weer van die luidruchtige Amerikanen links en rechts van ons. Maar goed, het zien van de opkomende zon en de omgeving maakte veel goed. En de zonsopkomst is nog niet eens het mooiste wat je hier kan zien. We zijn uiteraard nog meer van dat fraais gaan bekijken. Stukje met de 4 wheel rijden en dan nog een paar duinen beklimmen. Het van de duin naar beneden gaan doe je met een soort vliegtechniek, die door met name onze dikke reisleider sierlijk gedemonstreerd werd. Was wel lachen. En tussen die hoge prachtige, rode duinen dan ineens een enorme, totaal opgedroogde vlakte (de Vlei), waar ooit een rivier op uitkwam. Het ziet eruit als een witte vloer in mooie tegeltjespatroon, daarop nog een aantal dode bomen waarvan je alleen nog maar de grillige takken ziet. Prachtig was het, wonderbaarlijk mooi.
Verder. Na een lange lange reisdag op weg naar de Fish Rriver Canyon. Onderweg stopten we bij een national park met de kokerbomen. Eigenlijk geen bomen, maar een Aloë soort. Wonderlijke vormen, erg apart. Door naar de Fish rivier Canyon, deze is de op een na grootste Canyon ter wereld. Adembenemende mooi, een kloof van wel 600 meter diep en heel breed. Ver in de diepte loopt de bijna opgedroogde Fish River. We hebben er omheen gewandeld, zwaar, het was er bloedje bloedje heet, 45C . Je kunt hier ook in de kloof een 5 daagse trektocht maken. Dat mag alleen in de maanden juni juli omdat het anders veel te heet is. Nu is het daar wel 60/70C, dan gaan de hersenen koken. We keken nog tot zonsopgang, prachtig. Er kwam nog een groep internationale school aanzetten, die levensgevaarlijke toeren uithaalden op de rand van het klif, benen bungelend over de rand. Onze chaufeur was helemaal over z'n toeren toen hij het zag, het is wel eens mis gegaan. Je moet er niet aan denken, honderden meters naar beneden, dat overleef je echt niet.
Zo langzamerhand komt er een eind aan de reis, we zijn eind van de ochtend in Kaapstad aangekomen. Afscheid genomen van de reisgenoten en de crew. We hebben hier 2 nachten een kamer in een chique hotel (aan de Heerengracht gelegen!). Over cultuurshock gesproken, na al die barre campeeromstandigheden! Zsm naar de Tafelberg gegaan, want hij lag helemaal vrij, zonder wolken dus, en dat gebeurt niet vaak. Gelukkig een niet al te lange rij naar boven. Terug wel 3/4 uur in de rij voor de gondel naar beneden, want ineens kwamen veel wolken opzetten en ging het zwaar waaien, dan wil iedereen weer terug want dan wordt het koud. Het is wel prachtig, zeer de moeite waard. Na nog een wandeling door de stad een paar mooie gebouwen bekeken, lekker gegeten bij mamma Africa (beroemd in Kaapstad) en nu de rotzooi uitzoeken!
Waarschijnlijk was dit ons laatste bericht uit dit mooie Afrika. We gaan overmorgen nog 4 dagen naar Johannesburg, logeren bij Jacq en Geer. Gezellig! Tweede kerstdag zijn we weer terug in Nederland. Dank voor al jullie gezellige reacties. Dat vonden we super leuk. Bye bye en tot binnenkort.
-
20 December 2011 - 20:00
Lootje:
Lieve Mar en Wim, nog fijne dagen bij Jakkie en Gerry, gezellige kerstdag (in het vliegtuig) en veilig thuiskomen! lfs. Lo en de rest van de Polsjes -
20 December 2011 - 20:10
Marielle:
Joh, dit bericht klinkt wel super enthousiast! Als ik het lees denk ik: dat moet ik ook zien....komt erbij op de to-do-list!
Mick en Jeroen hadden het ook over de aloë crêmpjes toen ze uit Zuid Afrika terug kwamen ..."goed voor het huidje" hadden de big mamma`s hun verteld.
Leuk jullie straks weer te zien en goede reis terug! xx -
21 December 2011 - 09:10
Liesbeth:
Hoi alletwee,
Grandioos! Dank voor dit uitgebreide verslag! Lijkt me inderdaad een wonderschoon land. Geniet van jullie comfort de komende dagen en van het familiebezoek. Goede terugreis en wie weet...tot gauw..
Groetjes,
Liesbeth. -
21 December 2011 - 09:57
Simone:
Jullie HOEVEN niet terug te komen natuurlijk. Wim moet zeker weer werken straks, anders zou ik zeggen: blijf waar je bent! Heerlijk toch! Hier blijft het wat grauw en grijs in de lucht. Fijne feestdagen alvast. -
21 December 2011 - 11:54
Bert:
volgens mij hebben jullie net zo fantastische reis gehad als wij in zuid afrika 15 jaar geleden! Veel herkenning! Op 7 januari uitgebreid ervaringen delen toch?! -
21 December 2011 - 17:35
Anneloes:
Wat een leuke verhalen. Ik krijg ook zin in vakantie....
Onze eerste GD is pas 3 januari gepland, Wim. Dus je kunt nog oefenen van te voren!
Heel veel plezier nog, de komende dagen en tot gauw. -
21 December 2011 - 23:19
Riet Van Der Wee:
Een mooi lang verhaal, dat goed inzicht geeft in jullie belevenissen. Gezellig om te lezen.
Ik ga de lengte niet evenaren. Graag spreek ik jullie als jullie weer thuis zijn, want ik heb ook een lang verhaal.
Veel plezier bij jullie zus en zwager.
Groet,
Riet -
28 December 2011 - 07:45
Dick:
Zo te lezen een heerlijke vakantie gehad. Wel flauw van die rupsen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
