bericht 11
Blijf op de hoogte en volg Marianne en Wim
02 April 2013 | Maleisië, Kampung Boyan
Inmiddels hebben we Indonesië achter ons gelaten. We hebben daar een geweldige tijd gehad, maar omdat het visum was opgebruikt moesten we helaas afscheid nemen van dit prachtige land. Onze laatste trip was op Flores. We hebben hier 10 dagen rondgetoerd in een privé busje met chauffeur en gids. Hele leuke mannen met wie het prettig reizen was. We zijn begonnen op het Komodo eiland, waar we heel wat van die beroemde prehistorische draken hebben gezien. Bijzondere beesten, 3-4 meter lang, met een gespleten en voortdurend flitsende tong en met een heel merkwaardig en grappig waggelend loopje. Maar je moet wel afstand houden want ze zijn behoorlijk gevaarlijk en ook wel agressief, vooral als ze honger hebben. Tijdens onze tocht over Flores hebben we met onze gids veel trekkings gedaan langs traditionele dorpen met meestal traditionele huizen en hun bijzondere gebruiken. Soms werden we met dansen verwelkomd of blokfluitconcerten, en altijd even gastvrij met heel veel (soms springende en schreeuwende, maar ook vaak erg verlegen) kinderen om ons heen.
Bij één dorp moesten we met de hoofdman zijn hut in om het ritueel mee te maken aan de geesten vragen om ons bezoek te zegenen. We hoorden dat er een haan geslacht zou worden, te onzer ere, dus we stonden niet te trappelen, maar deze uitnodiging weigeren was uitgesloten. In een heel donker hok, alleen verlicht door een vuurtje met nog 2 oude mannen. De hoofdman hield de haan dicht bij zijn hoofd, keek hem diep in de ogen en praatte via de haan met zijn voorvaderen, de geesten. Toen hij uitgesproken was, gaf hij de haan aan de andere man die deed wat van hem verwacht werd, namelijk de haan slachten. Gelukkig was het zo donker dat je niet kon zien wat er gedaan werd, maar we hoorden wel het gekrijs van de haan en toen was het stil. Het bloed werd in een kommetje opgevangen en daarin depte de hoofdman zijn vingers, veegde deze af aan diverse voorwerpen in de hut en ook aan de binnenkant van onze handen. Vervolgens moesten we nog iets drinken uit een kommetje, wat gelukkig arak bleek te zijn en geen bloed zoals we even vreesden. Later kregen we nog eten, uiteraard mét (heel taaie) haan. Al met al toch heel bijzonder om mee te maken.
Op goede vrijdag hebben we nog een speciale gebeurtenis meegemaakt. In het dorpje Larantuka, in het oosten van Flores, is elk jaar een processie om het sterven van Jezus te herdenken en om het wonder te herbeleven wat 400 jaar geleden heeft plaatsgevonden. Er komen wel 30-40.000 gelovigen (Katholieken) op af, niet alleen van Flores, maar ook van Java. 's-Morgens wordt eerst van de tegenoverliggende vulkaan, met honderden mensen de grafkist van Jezus opgehaald. Na verloop van tijd komt een stoet van minstens 60 overladen en soms eng scheef-hangende boten en kleine roeibootjes terug, die het zwarte bootje met de kist begeleiden. Deze wordt uiteindelijk herenigd met Maria, een beeld van enkele meters hoog onder een baldakijn die samen worden meegedragen in de processie. Deze processie eindigt in de kathedraal. Als het donker is begint een soort mis met weer veel gezang en rituelen. Na afloop (het is dan al 8 uur) start de processie. Het verloopt allemaal zeer ordelijk en dat is ook wel nodig met zo veel mensen. Rij voor rij, eerst de muziek, dan de geestelijken, de kinderen en hoogwaardigheidsbekleders. Dan de rest zoals wij.
Iedereen heeft een brandende kaars in de hand en - terwijl er luidkeels gebeden en gezongen wordt - trekt de mensenmassa rondom het dorp in een 4 uur (!) durende processie. Een geweldig gezicht! We hadden eigenlijk publiek willen zijn, maar voor we het in de gaten hadden liepen we zelf in de processie en was er geen weg terug. Dus er zat niets anders op dan 4 uur mee te lopen. We waren trouwens de enige "witte" mensen in de processie. Het was een uitputtingsslag, maar wel zeer indrukwekkend.
Ja en dan nu nog een dag of 10 op Borneo/Oost Maleisië en dan is het voorbij. 12 april komen we weer terug. Heel veel groeten en tot in Nederland.
Bij één dorp moesten we met de hoofdman zijn hut in om het ritueel mee te maken aan de geesten vragen om ons bezoek te zegenen. We hoorden dat er een haan geslacht zou worden, te onzer ere, dus we stonden niet te trappelen, maar deze uitnodiging weigeren was uitgesloten. In een heel donker hok, alleen verlicht door een vuurtje met nog 2 oude mannen. De hoofdman hield de haan dicht bij zijn hoofd, keek hem diep in de ogen en praatte via de haan met zijn voorvaderen, de geesten. Toen hij uitgesproken was, gaf hij de haan aan de andere man die deed wat van hem verwacht werd, namelijk de haan slachten. Gelukkig was het zo donker dat je niet kon zien wat er gedaan werd, maar we hoorden wel het gekrijs van de haan en toen was het stil. Het bloed werd in een kommetje opgevangen en daarin depte de hoofdman zijn vingers, veegde deze af aan diverse voorwerpen in de hut en ook aan de binnenkant van onze handen. Vervolgens moesten we nog iets drinken uit een kommetje, wat gelukkig arak bleek te zijn en geen bloed zoals we even vreesden. Later kregen we nog eten, uiteraard mét (heel taaie) haan. Al met al toch heel bijzonder om mee te maken.
Op goede vrijdag hebben we nog een speciale gebeurtenis meegemaakt. In het dorpje Larantuka, in het oosten van Flores, is elk jaar een processie om het sterven van Jezus te herdenken en om het wonder te herbeleven wat 400 jaar geleden heeft plaatsgevonden. Er komen wel 30-40.000 gelovigen (Katholieken) op af, niet alleen van Flores, maar ook van Java. 's-Morgens wordt eerst van de tegenoverliggende vulkaan, met honderden mensen de grafkist van Jezus opgehaald. Na verloop van tijd komt een stoet van minstens 60 overladen en soms eng scheef-hangende boten en kleine roeibootjes terug, die het zwarte bootje met de kist begeleiden. Deze wordt uiteindelijk herenigd met Maria, een beeld van enkele meters hoog onder een baldakijn die samen worden meegedragen in de processie. Deze processie eindigt in de kathedraal. Als het donker is begint een soort mis met weer veel gezang en rituelen. Na afloop (het is dan al 8 uur) start de processie. Het verloopt allemaal zeer ordelijk en dat is ook wel nodig met zo veel mensen. Rij voor rij, eerst de muziek, dan de geestelijken, de kinderen en hoogwaardigheidsbekleders. Dan de rest zoals wij.
Iedereen heeft een brandende kaars in de hand en - terwijl er luidkeels gebeden en gezongen wordt - trekt de mensenmassa rondom het dorp in een 4 uur (!) durende processie. Een geweldig gezicht! We hadden eigenlijk publiek willen zijn, maar voor we het in de gaten hadden liepen we zelf in de processie en was er geen weg terug. Dus er zat niets anders op dan 4 uur mee te lopen. We waren trouwens de enige "witte" mensen in de processie. Het was een uitputtingsslag, maar wel zeer indrukwekkend.
Ja en dan nu nog een dag of 10 op Borneo/Oost Maleisië en dan is het voorbij. 12 april komen we weer terug. Heel veel groeten en tot in Nederland.
-
02 April 2013 - 08:29
Liesbeth Van Der Brugge:
Goedemorgen (8.30 u Ned. tijd)
Geweldig allemaal. Tot snel. Nu rennen naar de bibliotheek voor het inrichten van de SNBiB tentoonstelling onder leiding van 'directrice' Ineke.
Heel veel groetjes,
liesbeth.
N.B.
Zorg voor entreekaartjes voor Wim sr. + jr. OK? -
02 April 2013 - 10:14
Mariëtte:
Mooi verslag! Van dat laatste kreeg ik een beetje een Lourdesgevoel! Heel veel goeds en moois nog voor jullie laatste dagen daar en tot gauw weer hier, Mariëtte -
02 April 2013 - 11:05
Simone Kiekebosch:
Tis jammer dat Wim weer aan het werk moet, maar anders zou ik zeggen: blijf gewoon in Azië. Met de steeds aanhoudende kou zeg ik dagelijks tegen Bert dat ik wil emigreren....
Koester de zon.... Simone -
02 April 2013 - 12:47
Marielle:
Broerrr, Marrrr,
Geweldig om te lezen jullie verslag.
De groeten aan de koppensnellers en tot snel weer thuis!
Marielle. -
02 April 2013 - 13:37
Lootje:
we verheugen ons op jullie verhalen met fotoreportage! zal jullie goed doen zo'n processie meelopen!! lfs tot 14 apriil bij Jakkie en Geer!!!
-
02 April 2013 - 17:28
Harry:
zo te horen zijn jullie in blakende conditie: 4 uur processie lopen is een prachtige training voor de competitie lijkt me.
gr. Harry -
02 April 2013 - 19:23
Inkie:
Heedie mar en Wim,
Goh, wat een wonderbaarlijke avonturen weer! Ik ben zeer benieuwd naar alle foto's en de bijbehorende verhalen als jullie gelukkig gauw weer terug zijn! Nog anderhalve week en we zien elkaar bij Jacq en geer. En met een beetje mazzel begint met jullie terugkomst dan eindelijk de echte lente!
Fijn jullie gauw weer te zien, geniet nog even volop!
Liefs, Inkie en jan -
10 April 2013 - 13:05
Sander:
Hey reizigers!
Nog een paar dagen! Geniet er nog even van.
Groeten,
Sander
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
