Bericht 5
Door: Marianne en Wim
Blijf op de hoogte en volg Marianne en Wim
27 November 2006 | Argentinië, Ushuaia
Gisteren aangekomen in Ushuaia, het zuidelijkste puntje van Argentinië op Vuurland. De zuidelijkste stad ter wereld.
Maar gisteren werd het weer laat, dus van het beloofde bericht kwam niets terecht. Vandaag maken we het helemaal goed.
We hebben erg veel gedaan de afgelopen dagen. Vanaf het vorige bericht, zijn we het Nationaal Park van Chili ingedoken. Daar hebben we ongelooflijk mooie (en ook best zware) wandelingen-trekkings gedaan. Geklauterd naar de hoogste toppen van de bergen om vandaaruit de meest fantastische uitzichten op de bergen te bekijken. Veel besneeuwde toppen, vaak prachtig beschenen door de zon. Het is ook wel erg koud en er staat een hele straffe wind, waardoor je je goed moet vasthouden anders waai je zo van de rotsen. Samen met ons liep ook een man (Ed, uit de groep) van 70 jaar, of eigenlijk moet je zeggen, liep voorop en was op een gegeven moment zelfs helemaal vooruit gelopen. 3 uur lang bergop, non stop! Ongelooflijk, we raken er niet over uitgesproken. Zowiezo een man om eens een boek over te schrijven.
In het park zie je meren van zeer diverse kleuren blauw, donker blauw, azuur, melkwitblauw. Beesten natuurlijk niet te vergeten. Guanaco´s (zijn soort lama´s Ing, Condors, arenden, met een prooi, een vos, flamengo´s, alleen de poema wil maar niet tevoorschijn komen, tenminste, er zijn groepsgenoten die bij hoog en bij laag volhouden dat ze er een achter de koeien aanrennend hebben gezien.
De schapen zitten hier zo vol wol, dat het lijkt of ze jaren niet geschoren zijn. Het enige wat je ziet, zijn 2 hele kleine pootjes en piepklein kopje, de rest is wol.
We sliepen in berghutten, 4 - 6 persoons kamers, met niet meer dan een paar stapelbedden. Erg primitief, maar ook wel weer bijzonder. Eten was wel prima. Dag 3 om 5.15 opgestaan om de prachtige zonsopgang te bekijken. De zonsopgang moest natuurlijk wel lukken, want als het bewolkt zou zijn, zou je natuurlijk niets zien. Onze Jeroen wekte ons, omdat het klaarhelder was. Ijzig koud dat wel, maar goed te doen nu het windstil was. Ervaringen die je altijd blijft onthouden. Na een warme douche (ja dat dan wel!), weer verder naar Punta Arenas, waar we duidelijk weer terug in de bewoonde wereld waren. In een café kwamen we een Nederlands meisje tegen, die hier een afstudeerdscriptie schrijft over ondernemersschap in Patagonië, je moet het maar verzinnen. Ondertussen stond in dat café de wedstrijd PSV PC Utrecht aan!
De dag erna weer terug naar Argentinië, naar Ushuaia. Zoals gezegd het zuidelijkste plaatsje ter aarde. 1000 km vanaf Antartica!
Rond 15.000 km van Nederland! Hier is het nog wat graadjes kouder en guurder!
Dat was het voor vandaag!
Zometeen hebben we een afspraak hier in een restaurant, waar we de 50e verjaardag van een van de groepsgenoten vieren.
Foto´s lukt tot op heden helaas nog steeds niet. We blijven proberen.
Maar gisteren werd het weer laat, dus van het beloofde bericht kwam niets terecht. Vandaag maken we het helemaal goed.
We hebben erg veel gedaan de afgelopen dagen. Vanaf het vorige bericht, zijn we het Nationaal Park van Chili ingedoken. Daar hebben we ongelooflijk mooie (en ook best zware) wandelingen-trekkings gedaan. Geklauterd naar de hoogste toppen van de bergen om vandaaruit de meest fantastische uitzichten op de bergen te bekijken. Veel besneeuwde toppen, vaak prachtig beschenen door de zon. Het is ook wel erg koud en er staat een hele straffe wind, waardoor je je goed moet vasthouden anders waai je zo van de rotsen. Samen met ons liep ook een man (Ed, uit de groep) van 70 jaar, of eigenlijk moet je zeggen, liep voorop en was op een gegeven moment zelfs helemaal vooruit gelopen. 3 uur lang bergop, non stop! Ongelooflijk, we raken er niet over uitgesproken. Zowiezo een man om eens een boek over te schrijven.
In het park zie je meren van zeer diverse kleuren blauw, donker blauw, azuur, melkwitblauw. Beesten natuurlijk niet te vergeten. Guanaco´s (zijn soort lama´s Ing, Condors, arenden, met een prooi, een vos, flamengo´s, alleen de poema wil maar niet tevoorschijn komen, tenminste, er zijn groepsgenoten die bij hoog en bij laag volhouden dat ze er een achter de koeien aanrennend hebben gezien.
De schapen zitten hier zo vol wol, dat het lijkt of ze jaren niet geschoren zijn. Het enige wat je ziet, zijn 2 hele kleine pootjes en piepklein kopje, de rest is wol.
We sliepen in berghutten, 4 - 6 persoons kamers, met niet meer dan een paar stapelbedden. Erg primitief, maar ook wel weer bijzonder. Eten was wel prima. Dag 3 om 5.15 opgestaan om de prachtige zonsopgang te bekijken. De zonsopgang moest natuurlijk wel lukken, want als het bewolkt zou zijn, zou je natuurlijk niets zien. Onze Jeroen wekte ons, omdat het klaarhelder was. Ijzig koud dat wel, maar goed te doen nu het windstil was. Ervaringen die je altijd blijft onthouden. Na een warme douche (ja dat dan wel!), weer verder naar Punta Arenas, waar we duidelijk weer terug in de bewoonde wereld waren. In een café kwamen we een Nederlands meisje tegen, die hier een afstudeerdscriptie schrijft over ondernemersschap in Patagonië, je moet het maar verzinnen. Ondertussen stond in dat café de wedstrijd PSV PC Utrecht aan!
De dag erna weer terug naar Argentinië, naar Ushuaia. Zoals gezegd het zuidelijkste plaatsje ter aarde. 1000 km vanaf Antartica!
Rond 15.000 km van Nederland! Hier is het nog wat graadjes kouder en guurder!
Dat was het voor vandaag!
Zometeen hebben we een afspraak hier in een restaurant, waar we de 50e verjaardag van een van de groepsgenoten vieren.
Foto´s lukt tot op heden helaas nog steeds niet. We blijven proberen.
-
28 November 2006 - 07:48
Annette :
HOi, Leuk om alles te lezen, jaloers op die 1000 km vanaf Antartica!! Misschien moet GPR maar kijken of in Pantagonië markt voor ons is. Ben erg benieuwd naar de foto's! -
28 November 2006 - 14:21
Marielle:
Het klinkt allemaal fantastisch.Nog even en ik zit in Barcelona,zijn jullie weer thuis. Daarna doen we een etentje okeej?? Marielle. -
28 November 2006 - 19:58
Jakkie:
He Mar en Wim, Zo te lezen is alles prima,hier ook. Huis van pap en mam is verkocht voor 245, per 1 maart. Mooi he. verkiezingen achter de rug. Nu de formatie nog, zal lang gaan duren is de verwachting. Ik breng je berichten trouw naar pap en mam. het gaat goed met ze. mam blijft wat mutserig, pap let daarentegen op voor twee, dus elk nadeel heb z'n voordeel. -
29 November 2006 - 20:24
Jeoen:
eeeeeeeeeeeey wim en mar met mij jeroen.
gaat alles goed??
met mij wel.
ik lees dat het een hele leuke vakantie is en ik hoop dat julie nog heel veel meer genieten.
eneh ik lees jullie vlgende erichten wel denk ik (hoop ik).
jullie zullen zeker nog leuke dingen meemaken en amuser jullie maar bye groeten jeroen -
29 November 2006 - 20:32
Mickey :
halloa!
ik wou even weten of jullie al flink geblauwbekd hebben.
jullie zaten toch vlakbij antartika?
hopelijk hebben jullie het leuk.
nog veeeeel plazier,
mickey
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
