bericht 7
Door: Marianne en Wim
Blijf op de hoogte en volg Marianne en Wim
02 December 2006 | Argentinië, Ushuaia
Hallo allemaal,
inmiddels zijn we in Puerto Madryn. De reis hierheen verliep met slechts een half uur vertraging en dat is eigenlijk op tijd voor Argentijnse begrippen. E.e.a. betekende echter wel dat we pas om 2 uur ons bed indoken om vervolgens om half acht er al weer uit moesten voor de volgende excursie: naar een schiereiland waar we zeeleeuwen, walvissen, pinguins en zeeoliefanten hebben bekeken. Het was erg lekker weer (en daar waren we na Ushuaia ook wel aan toe) dus dat veraangenaamde het geheel. Het gebrul van de zeeolifanten en de imposantheid van de walvissen waren het meest indrukwekkend. Soms kwam de hele staart van zo´n walvis boven water en dan zie je pas hoe enorm groot die beesten zijn.
Vandaag is Marianne naar een enorme pinguinkolonie toe die hier 200 km vandaan ligt. Daar had ik niet zo´n zin in aangezien ik ze al eens eerder gezien heb en we op het eind van de middag weer de bus in moeten voor een reis van rond de 1500 kilometer. Ik slenter vandaag een beetje door het stadje en misschien wandel ik nog wat over het strand (het weer is aan het opknappen).
Die bus van vanmiddag schijnt dan wel een luxe slaapbus te zijn, maar toch. Reis duurt iets van 16 uur. En als klapper op de vuurpijl kunnen we daarna gelijk door naar het vliegveld om van daaruit door te vliegen naar onze volgende - en ook eigenlijk al gelijk de laatste - bestemming: Foz iquazu. Hier komen over een breedte van ruim 3 kilometer 275 grote en kleine watervallen 80 meter naar beneden gestort.
Ik had hier vandaag nog willen hardlopen, maar het heeft hier vanmorgen flink geregend, dus dat heb ik maar uit mijn hoofd gezet. De teller blijft daarmee op 2 staan, 1 keer deed ik dat in Ushuaia, de zuidelijkst gelegen stad ter wereld, met uitzicht op besneeuwde bergen. Heel apart!
Wat de gezondheid betreft: binnen de groep is nog niemand echt ziek geweest. Wel zijn er een hoop aan het hoesten (geweest), ook Marianne, maar dat is wel zo´n beetje achter de rug. Ook heeft niemand nog nare dingen (beroving, vermissing, verdwalen) meegemaakt. Wat dat betreft kunnen we inderdaad bevestigen dat Argentinie het veiligste land in Zuid Amerika is om te bereizen. Binnen de groep zijn eigenlijk helemaal geen uitschieters in negatieve of positieve zin, er is nog nauwelijks trammelant geweest op het persoonlijke vlak. De reisbegeleider probeert enorm zijn best te doen om alles zo goed mogelijk te doen, maar laat af en toe wat steekjes vallen, maar het is ook zijn eerste reis en hij is pas 24. Het vervelendst is eigenlijk dat hij soms nogal stststststotttttttertttt.
Ik ga er maar eens mee stoppen, begin trek in een bakkie te krijgen en kramp in mijn vingers van het typen. We zien uit naar jullie berichten.
Wim
inmiddels zijn we in Puerto Madryn. De reis hierheen verliep met slechts een half uur vertraging en dat is eigenlijk op tijd voor Argentijnse begrippen. E.e.a. betekende echter wel dat we pas om 2 uur ons bed indoken om vervolgens om half acht er al weer uit moesten voor de volgende excursie: naar een schiereiland waar we zeeleeuwen, walvissen, pinguins en zeeoliefanten hebben bekeken. Het was erg lekker weer (en daar waren we na Ushuaia ook wel aan toe) dus dat veraangenaamde het geheel. Het gebrul van de zeeolifanten en de imposantheid van de walvissen waren het meest indrukwekkend. Soms kwam de hele staart van zo´n walvis boven water en dan zie je pas hoe enorm groot die beesten zijn.
Vandaag is Marianne naar een enorme pinguinkolonie toe die hier 200 km vandaan ligt. Daar had ik niet zo´n zin in aangezien ik ze al eens eerder gezien heb en we op het eind van de middag weer de bus in moeten voor een reis van rond de 1500 kilometer. Ik slenter vandaag een beetje door het stadje en misschien wandel ik nog wat over het strand (het weer is aan het opknappen).
Die bus van vanmiddag schijnt dan wel een luxe slaapbus te zijn, maar toch. Reis duurt iets van 16 uur. En als klapper op de vuurpijl kunnen we daarna gelijk door naar het vliegveld om van daaruit door te vliegen naar onze volgende - en ook eigenlijk al gelijk de laatste - bestemming: Foz iquazu. Hier komen over een breedte van ruim 3 kilometer 275 grote en kleine watervallen 80 meter naar beneden gestort.
Ik had hier vandaag nog willen hardlopen, maar het heeft hier vanmorgen flink geregend, dus dat heb ik maar uit mijn hoofd gezet. De teller blijft daarmee op 2 staan, 1 keer deed ik dat in Ushuaia, de zuidelijkst gelegen stad ter wereld, met uitzicht op besneeuwde bergen. Heel apart!
Wat de gezondheid betreft: binnen de groep is nog niemand echt ziek geweest. Wel zijn er een hoop aan het hoesten (geweest), ook Marianne, maar dat is wel zo´n beetje achter de rug. Ook heeft niemand nog nare dingen (beroving, vermissing, verdwalen) meegemaakt. Wat dat betreft kunnen we inderdaad bevestigen dat Argentinie het veiligste land in Zuid Amerika is om te bereizen. Binnen de groep zijn eigenlijk helemaal geen uitschieters in negatieve of positieve zin, er is nog nauwelijks trammelant geweest op het persoonlijke vlak. De reisbegeleider probeert enorm zijn best te doen om alles zo goed mogelijk te doen, maar laat af en toe wat steekjes vallen, maar het is ook zijn eerste reis en hij is pas 24. Het vervelendst is eigenlijk dat hij soms nogal stststststotttttttertttt.
Ik ga er maar eens mee stoppen, begin trek in een bakkie te krijgen en kramp in mijn vingers van het typen. We zien uit naar jullie berichten.
Wim
-
03 December 2006 - 20:49
Janet:
Zoals inmiddels wel gewend, leuk jullie reisverslag, hier in Amsterdam gebeurt niets schokkends, nog steeds te warm voor een winterjas, 11 graden..........gelukkig maar, want ik heb mijn handschoenen nog niet gevonden!! Prettige vakantie,
xxxJanet -
04 December 2006 - 08:03
Annette:
Geweldig om op één dag zoveel mooie dieren te zien!! Is dat mazzel hebben of is dat daar standaard??
gr. Annette. -
04 December 2006 - 09:22
Riet:
Leuk, nu staat een reactie van de drie bridgemeiden op een rij. Het lijkt mij prachtig daar en ik kan mij ook goed voorstellen, dat je even een time-out neemt met zo'n reis voor de boeg.Maar toch.....het zijn vast niet dezelfde beesten en je bent er nu toch, nietwaar?
Veel sterkte met die busreis en tot het volgende bericht. -
04 December 2006 - 16:26
Robert:
Dag Wim & Mar,
Ik heb in 1x een stuk of 5 berichtjes achter elkaar gezien en wat zijn die foto's van die gletsjers geweldig! Als ik even stereotype mag doen dan vind ik altijd dat vrouwen altijd de meest geweldige kleuromschrijvingen kunnen maken, azuur-, marine-, blauw-wit. Maar na de foto's gezien te hebben kan ik het me helemaal voorstellen dat je bij die gletsjers andere kleuromschrijvingen gaat gebruiken dan alleen maar -licht blauw-, wat mooi!
Veel plezier bij de watervallen, dat wordt zeker een mooie afsluiting. Ik weet niet of jullie die Duvel-reclame kennen van een tijdje geleden? (dat er 2 mannen bij de waterval een biertje openen en op dat moment de watervallen stoppen), maar er is geen houden aan; dus probeer het niet want anders ben je stomdronken en is er nogsteeds een waterval.
Embrazos, et besos por la chica, Roberto
-
04 December 2006 - 21:01
Marielle:
Hoi Wim en Mar,
Ik ben net terug van Barcelona en lees jullie mails. Geweldig lijkt het me daar!Komen jullie dan zaterdagavond bij ons gourmetten?
Alvast en goede terugvlucht, xxx Zussie -
05 December 2006 - 08:56
Emile:
Hallo Willem / Mar,
Hier is alles OK ! Tis vandaag een zwoele Sinterklaasavond. Het fenomeen zal daar vast onbekend zijn.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
